Hoeveel foto’s kun je van een olifant maken??

Het antwoord VEEL HEEL VEEL en nee het word nooit saai en vervelend om ze te blijven fotograferen want wat zijn dit machtige mooie beesten!! En het mooiste is dat ik er iedere dag op mocht rijden :D Jungle Marianne in the house!

Afgelopen maandag ben ik vertrokken van mijn vrijwilligershuis in Singburi naar m’n nieuw rietenkamp(je) in Whang tong in de Phitsanulok provincie. (Het is een heel mond vol :P) En met rietenkamp bedoel ik ook echt riet! Gelukkig staat er een bed in zullen we maar zeggen. Andere pluspunten kan ik namelijk niet echt verzinnen :P
Het is vier uur rijden vanuit Sinburi en ik kan je zeggen de Thaise mensen en hun rijgedrag is onbeschrijfelijk! Mijn hart kan er in iedere geval niet zo goed tegen want ze nemen gevaarlijk rijgedrag en bumper kleven tot een geheel nieuw level!!

Maar goed de bijna dood ervaringen zijn zo vergeten het is namelijk tijd voor de eerste kennismaking met de 12 olifanten waar ik de gehele week mee ga werken. 3 mannetjes, 6 vrouwtjes, 2 “kleintjes” en een baby van twee maanden.
Het eerste was ik dacht “Wow die zijn groot.” Maar dat is zo voorbij want ik word meteen aan het werk gezet het is namelijk tijd om ze af te spoelen. Met de waterslang moet je de olifanten afspoelen. Het is een beetje onwennig maar aangezien we de gehele week die beesten moeten wassen is de onwennigheid er vlug vanaf! :D De rest van de taken zijn; vegen, eten geven, de olifant uitlaten (:P) en als laatste maar zeker niet het minste….erop rijden!! :D
Iedere ochtend na het uitlaten (ze mogen dan vrij grazen in het regenwoud) mogen we terug rijden op de olifant naar het kamp. En ik kan je vertellen dit verveeld nooit! Na een week olifanten hobbelen geniet ik er op vrijdag nog net zo veel van als de eerste keer.
De eerste keer mocht op een vrouwtje rijden, die zijn iets kleiner, en terwijl ik nog aan het klimmen ben staat dat beest op! Wonderbaarlijk genoeg ben ik er op blijven zitten. In de middag mochten we met het mannetje Bomni gaan zwemmen. Dit is de eerste kennismaking met “het” mannetje van het stel en wat is dat beest groot en slagtanden dat het beest heeft :P Het zwemmen/wandelen door het water was erg leuk maar als ik hem helemaal onder zie gaan bij de rest ben ik toch wel wat ongerust. Mijn heldhaftigheid kent namelijk ook zijn grenzen ;) Gelukkig was ik niet de enigste dus wij hebben met handen en voeten duidelijk kunnen maken dat hij niet helemaal onder mocht gaan ;) En dit is gelukt…zeer leuke ervaring om in het water te rijden met een olifant. De rest van de tijd mocht ik op Bomni en zijn andere kornuiten rijden en ik kan je zeggen Bomni is de meest imposantste. Want hij lijkt zelfs nog groter als je erop rijd! Het zou in iedere geval een heel eind zijn als je eraf zou vallen :D

Ik heb echt een super week gehad met het werken met de olifanten maar ook met de mensen die voor ze zorgen. Zo’n vriendelijke mensen en niets was ze te veel. Alles wat wij wilden werd mogelijk gemaakt! Het is grappig om te zien hoe voorzichtig je in het begint bent en hoe dit de 2de dag al weg is. Ik sta te spelen met de baby olifant of het een hond is, alleen is het net een bulldozer het kijkt namelijk nergens naar! Gelukkig kan mijn achterwerk tegen een stootje zullen we maar zeggen :P En ondertussen beklim ik iedere olifant als een volleerde olifantentemmer ;) Wat natuurlijk heel veel mooie foto’s heeft opgeleverd :D

Als extra zijn we in de avond, op de terug weg naar ons kampje, gestopt bij een tempel. Hier gingen de monniken beginnen met hun dagelijkse gebed aan het einde van de dag. Er werd voor ons meteen een matje klaargelegd en wat drinken neergezet. We waren van harte welkom om de dienst te bekijken. De eerste 15 minuten waren zeer indrukwekkend!! De monniken beginnen hun gezang en ik werd er gewoon stil van! Na 30 minuten kon ik al een zekere melodie er in vinden. Na 45 minuten kon ik de herhaalde woorden al praktisch mee zingen ;) na 60 minuten vond ik het eigenlijk wel welletjes geweest en uiteindelijk na 75 minuten waren ze nog steeds aan het zingen dus toen zijn wij stilletjes weggeglipt….mijn geduld is groot maar niet zo groot :P

Ik ben blij dat ik deze kans, om met olifanten te werken, heb gepakt maar ik ben ook klaar om te gaan beginnen met m’n weeshuis werk. Dit weekeinde ga ik met een paar andere vrijwilligers naar Bangkok om daarna as maandag om 6 uur te beginnen met mijn thaiboks bootcamp vervolgd door mijn 1ste werkdag in het weeshuis. Ik ben benieuwd maar zoals gewoonlijk horen jullie volgende week wel weer hoe het is verlopen.

Groetjes