Hobbelweg, zandweg, gat in de weg!

Zo...hier ist ie weer! Na een dag of twee gerelaxt te hebben op Samosir island is het tijd om een lange weg naar Padang af te leggen. Hier ga ik namelijk met het vliegtuig naar Java want met Sumatra ben ik nu wel klaar.

Ik wist dat het ongeveer een ander halve dag in beslag zou nemen om van het ene stuk naar het andere te rijden. Maar dat het zo'n avontuur zou worden had ik nooit kunnen bedenken.

De weg gaat door de gebergte en de kwaliteit ervan is vaak ver te zoeken. Zo af en toe trapt onze Schumacher flink op de rem want dan is daar in één keer een gat in de weg. Of de asfaltweg veranderd in een zandweg om vervolgens weer over te gaan in asfalt. Het enige wat je kan doen is zorgen dat je gemakkelijk zit en vooral niet met je hoofd te dicht tegen het raam in slaap vallen. Al hobbelend en schuddend rijden we omhoog en omlaag.
Tegen het einde van de middag, vlak voor onze slaapplaats van die avond staan we stil. En we staan stil....en stil...en o ja stil. Onze chauffeur stapt uit en loopt een stuk naar voren om te kijken wat er is. Vervolgens komt hij terug en gaat rustig zitten. M'n reisgenoten en ik hebben geen flauw idee wat er aan de hand is of waarom we nu stil staan. Na een half uur wachten kunnen we een stukje rijden, wij blij, maar naar ongeveer 500 meter staan we weer stil. Uiteindelijk komen we erachter dat er een verschuiving van de weg is geweest. Maar volgens onze chauffeur komt het allemaal wel goed, het betekent alleen dat we het maar met één weggedeelte moeten doen. Prima wat jij wil Schumacher. En inderdaad er komt wat tegenliggend verkeer aan. We kunnen weer een stukje rijden en dan komen we er achter dat de interpretatie van een verschuiving toch iets anders betekent voor ons dan voor hem. De weg is compleet weg en er is nog maar één gedeelte wat bestaat uit modder/zand.
Gelukkig hebben we onze chauffeur zo ver gekregen dat wij uitstappen en de oversteek met de benenwagen maken en dat we hem wel zien aan de overkant! Zo gezegd zo gedaan...wij lopend door de modder de overkant bereikt daar wachtend op onze chauffeur. Het duurde even maar het is die goede man gelukt! Vertraging van ander half uur maar komt goed!

Na een goede nachtrust vervolgen we onze weg en we zijn het dorp nog maar net uit en staan weer stil! Lekker begin van de dag zou ik zeggen. Onze chauffeur weer dat busje van ons uit en praat wat met de locals. Volgende probleem: vanwege het regenseizoen is de grond zeer broos en is de weg erg slecht en modderig. Een vrachtwagen is hierdoor gekanteld en ligt op de weg. Een grote touringcar wilde niet wachten tot dat die vrachtwagen weg gesleept zou worden dus heeft een poging tot passeren gedaan. Ik zeg poging want deze bus is uiteindelijk vast komen te zitten met zijn achterwiel.
De Indonesiërs hebben geduld genoeg behalve in het verkeer! Twee uur wachten op je eten geen probleem maar een half uurtje stilstaan op de weg dat kan natuurlijk echt niet! Met lomp geweld is de bus los gekomen en na een goed 25 minuten kunnen wij de weg weer vervolgen.

Ik vermaak me nog prima alleen is het nu wel klaar met Sumatra. Het zijn nog steeds de kleine dingen die me hier blijven verbazen en verwonderen. Als ik ze allemaal moet gaan opschrijven ben ik morgen nog bezig.

Ik wil nog een kleine anekdote delen en dan brei ik een eind aan.
Er stond een vrachtwagen met pech op de weg. Ipv duwen of wachten om weggesleept te worden komt een andere vrachtwagen en die duwt hem letterlijk van de weg af! Gewoon hup in z'n achteruit de achterkant rammen en opgeruimd staat netjes! Haha..dit is ook een manier om de weg vrij te krijgen.

Mensen jullie horen weer van mij als ik in Java ben!