15 minuten off fame zijn nog niet voorbij
Blijf op de hoogte en volg marianne
04 December 2014 | Indonesië, Batavia
na bikkelen in de jungle ben ik terug in de "bewoonde wereld". De oversteek van Sumatra naar Java is gemaakt en het eerste wat vier westerlingen doen....stoppen bij de Mac Donalds. Na twee weken kip en rijst willem wij een hamburger en friet. ik dacht het nooit zou zeggen maar de mac heeft nog nooit zo goed gesmaakt!
Terwijl we in de mac heerlijk zitten te genieten zegt Anett tegen mij " heerlijk, we worden hier een keer niet aangekeken. Ze zijn hier natuurlijk meer toeristen gewend." We zijn net de deur uit bij de Mac en de eerste twee vrouwen komen alweer dolenthousiast aangelopen met de vraag of ze met ons op de foto mogen. Tot zo ver de theorie van Anett!
De eerste dag in Jakarta zijn we uiteindelijk geëindigd in een bar. Een bar die zowel bij de lokale bevolking bekend is en onder de toeristen. Het was een hele gezellige bar met een live band en een mix van publiek. Het enigste wat wel op viel was dat de oudere mannen allemaal een jonge vrouw naast zich hadden zitten.
Natuurlijk hebben we ook wat cultuur opgedaan in Jakarta. De bar bezoeken na twee weken jungle was natuurlijk ook iets wat we even nodig hadden maar de volgende ochtend is het gewoon vroeg je bedje uit want we hebben een druk programma. Allereerst een museum over de Nederlandse periode van het land. Geen kip in dat museum maar dat is niet erg. Gevolgd door een wandeling langs de presidentswoning om uit te komen bij een monument dat staat voor alles wat de Indonesische bevolking heeft meegemaakt. De wachtrij om boven naar de toren te gaan is langer dan drie uur dus het besluit is vlug genomen alleen het museum gedeelte word bezocht. Terwijl ik sta te wachten voor de kaartjes worden we alweer aangekeken of we een bedreigd diersoort zijn en het duurt wel geteld 20 minuten voordat de eerste het lef heeft om een foto te komen vragen. Vooruit dan maar...en voordat ik het weet word de gehele familie opgetrommeld en sta ik tussen een stuk of 15 vrouwen. De weg word vervolgd naar het museum gedeelte onderaan in het monument. Het is een drukte van belang en op twee andere buitenlanders na zijn wij de enigste. Ik kan je zeggen ik heb niet veel van dat gehele museum gezien want de ene naar de andere kwam vragen of ze met me op de foto mochten. ik vraag me echt af hier wie nu eigenlijk wie bekijkt. Want ook hier in Jakarta zijn we hot and happening. Het is zelfs zo erg dat ik word vastgehouden aan m'n arm tijdens het maken van een foto.( ik denk dat ze bang was dat ik wilde weglopen) Toen het fototoestel niet meewerkte werd m'n arm nog strakker vastgehouden en na twee mislukte pogingen dacht ik echt dat het grietje in snikken zou uitbarsten.
Na een stuk of tien foto's heb ik m'n limiet bereikt dus besluiten we verder te gaan. Naar het gedeelte waar de huizen in Nederlandse bouwstijl nog zijn te bewonderen. Hier zit tevens een goed koffiehuis en wij waren niet de enige toerist die hier vanaf wisten want nu waren wij een keer in de meerderheid ipv minderheid.
Het blijft ongelofelijk vreemd hoe erg je hier word nagestaard en dat iedereen met je op de foto wil. Nu ben ik best wat gewend met opvallen in het buitenland maar zoals de afgelopen dagen kan ik moeilijk onder woorden brengen. Hopelijk word het beter richting Bali, mag aannemen dat we daar niet gezien worden als een bedreigd diersoort ivm het toerisme wat ze daar kennen.
see ya later!
ohw btw m'n telefoon is stuk dus ik kan geen whats app berichten ontvangen graag contact via facebook of mail!
-
04 December 2014 - 13:20
Esmeralda:
Je bent echt ziek aan het worden volgens mij.......dat jij Mc Donalds nog lekker gaat vinden!!!
Leuk om weer te lezen wat je allemaal meemaakt. Krijg je die foto's ook allemaal toegestuurd? haha....
Veel plezier nog!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley